ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ

ΓΑΛΛΙΚΑ
► Οι γλώσσες που μεταφράζουμε	► Οι τομείς επιστημών που μεταφράζουμε
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ
Τα Γαλλικά είναι μια γλώσσα που ομιλείται από περίπου 136 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Συνολικά 200 εκατομμύρια ομιλούν Γαλλικά είτε ως πρώτη είτε ως δεύτερη γλώσσα. Επιπλέον, περίπου 110 εκατομμύρια άτομα μαθαίνουν Γαλλικά ως δεύτερη ή τρίτη γλώσσα. Κοινότητες που ομιλούν Γαλλικά υπάρχουν σε 57 χώρες. Οι περισσότεροι φυσικοί ομιλητές της γλώσσας ζουν στη Γαλλία, απ’ όπου η γλώσσα προήλθε. Οι υπόλοιποι ζουν κυρίως στον Καναδά, ιδίως Κεμπέκ, New Brunswick και Οντάριο, καθώς και στο Βέλγιο, στην Αλγερία, στην Ελβετία, στο Μονακό, στο Λουξεμβούργο, και σε ορισμένες περιοχές στις πολιτείες του Maine και της Λουιζιάνας. Οι περισσότεροι οι οποίοι τη χρησιμοποιούν ως δεύτερη γλώσσα ζουν στην γαλλόφωνη Αφρική και υπερβαίνουν τον αριθμό των φυσικών ομιλητών. Τα Γαλλικά είναι απόγονος της λατινικής γλώσσας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μαζί με τις εθνικές γλώσσες τα ιταλικά, τα πορτογαλικά, τα ισπανικά, τα ρουμανικά και τα καταλανικά καθώς και τις μειονοτικές γλώσσες όπως τα οξιτανικά, τα ναπολιτάνικα και πολλές άλλες. Κοντινότεροι συγγενείς τους είναι οι υπόλοιπες γλώσσες του «oϊl» και οι γλώσσες creole που βασίζονται στα Γαλλικά. Η ανάπτυξή τους ήταν επίσης επηρεασμένη από τις μητρικές κελτικές γλώσσες της ρωμαϊκής Γαλατίας και από τη (γερμανική) φράγκικη γλώσσα μετά την εισβολή των ρωμαϊκών φράγκικων. Είναι επίσημη γλώσσα σε 29 χώρες που οι περισσότερες αποτελούν τη κοινότητα των γαλλόφωνων χωρών αυτό που αποκαλείται «La francophonie». Είναι μια επίσημη γλώσσα των Ηνωμένων Εθνών και ενός μεγάλου αριθμού διεθνών οργανισμών. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, 129 εκατομμύρια (ή το 26% του συνολικού πληθυσμού της Ένωσης) μιλούν Γαλλικά, εκ των οποίων 65 εκατομμύρια τη χρησιμοποιούν ως μητρική και 69 εκατομμύρια ισχυρίζονται ότι μιλούνΓαλλικά είτε ως δεύτερη γλώσσα είτε ως ξένη γλώσσα καθιστώντας την τρίτη ευρύτερα ομιλούμενη ως δεύτερη γλώσσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τα Αγγλικά και τα γερμανικά. Είκοσι τοις εκατό των μη γαλλόφωνων Ευρωπαίων ομιλούν Γαλλικά, δηλαδή περίπου 145,6 εκατομμύρια. Επιπλέον, από τον 17ο αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, τα Γαλλικά υπήρξαν η κατ' εξοχήν διεθνής γλώσσα της διπλωματίας και των διεθνών υποθέσεων, καθώς και μια lingua franca μεταξύ των μορφωμένων τάξεων της Ευρώπης. Η δεσπόζουσα θέση της Γαλλικής γλώσσας ανατράπηκε πρόσφατα από την Αγγλική γλώσσα. Ως αποτέλεσμα της εκτεταμένης αποικιακής φιλοδοξίας της Γαλλίας μεταξύ του 17ου και του 20ου αιώνα, τα Γαλλικά εισήχθησαν στην Αμερική, στην Αφρική, στην Πολυνησία, στην Ανατολική Ασία και στην Καραϊβική. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Γαλλίας, τα Γαλλικά είναι επίσημη γλώσσα από το 1992. Η Γαλλία καθιστά υποχρεωτική τη χρήση των Γαλλικών στις επίσημες κυβερνητικές εκδόσεις, στη δημόσια εκπαίδευση εκτός από ειδικές περιπτώσεις (αν και αυτές οι διατάξεις συχνά αγνοούνται) και στις νομικές συμβάσεις. Οι ξενόγλωσσες διαφημίσεις πρέπει να φέρουν Γαλλική μετάφραση. Εκτός από τα Γαλλικά, υπάρχουν και άλλες τοπικές γλώσσες και διάλεκτοι. Η Γαλλία έχει υπογράψει τον Ευρωπαϊκό Χάρτη για τις περιφερειακές γλώσσες, αλλά δεν τον έχει επικυρώσει, δεδομένου ότι θα ήταν αντίθετο με το Σύνταγμα του 1958. Τα Γαλλικά είναι μία από τις τέσσερις επίσημες γλώσσες της Ελβετίας (μαζί με τα γερμανικά, τα ιταλικά και τα ρωμανικά) και ομιλείται στο δυτικό τμήμα της Ελβετίας που ονομάζεται Ρωμανδία που η Γενεύη είναι η μεγαλύτερη πόλη της. Οι γλωσσικές διαιρέσεις στην Ελβετία δεν συμπίπτουν με τις πολιτικές υποδιαιρέσεις και μερικά καντόνια έχουν δίγλωσσο καθεστώς. Τα Γαλλικά είναι η μητρική γλώσσα του 20% του ελβετικού πληθυσμού (που βρίσκεται σε συνεχή άνοδο από το 1970) και ομιλείται από το 50,4% του πληθυσμού. Το μεγαλύτερο μέρος των ελβετικών Γαλλικών είναι αμοιβαία συμβατά με τα τυπικά Γαλλικά της Γαλλίας, αλλά συχνά χρησιμοποιούνται με μικρές διαφορές, όπως εκείνες που αφορούν κάποιους αριθμούς. Στο Βέλγιο, τα Γαλλικά είναι η επίσημη γλώσσα της Βαλονίας (εκτός από τα ανατολικά καντόνια, τα οποία είναι γερμανόφωνα) και μία από τις δύο επίσημες γλώσσες-μαζί με τα ολλανδικά, της περιφέρειας των Βρυξελλών, όπου ομιλείται από την πλειοψηφία του πληθυσμού, όχι όμως πάντα ως κύρια γλώσσα τους. Τα Γαλλικά (και τα γερμανικά) δεν είναι επίσημες γλώσσες, ούτε αναγνωρισμένες μειονοτικές γλώσσες στην περιοχή της Φλάνδρας, αν και κατά μήκος των συνόρων με την Βαλονία και τις περιοχές των Βρυξελλών, υπάρχουν 12 δήμοι με γλωσσικές ευκολίες για γαλλόφωνους. Μια αντίστοιχη κατάσταση υπάρχει στη περιφέρεια της Βαλονίας που αφορά τη σχέση ολλανδικών και γερμανικών. Συνολικά, περίπου το 40% του πληθυσμού της χώρας ομιλούν τα Γαλλικά ως μητρική, ενώ το υπόλοιπο 60% ομιλούν ολλανδικά ως πρώτη γλώσσα. Από τους υπόλοιπους, το 59% δηλώνουν ότι ομιλούν Γαλλικά ως δεύτερη γλώσσα, πράγμα που σημαίνει ότι περίπου τα τρία τέταρτα του βελγικού πληθυσμού ομιλούν Γαλλικά. Αν και τα μονεγασκικά είναι η εθνική γλώσσα του πριγκιπάτου του Μονακό, τα Γαλλικά είναι η μόνη επίσημη γλώσσα, και οι γάλλοι υπήκοοι αποτελούν περίπου το 47% του πληθυσμού. Τα καταλανικά είναι η μόνη επίσημη γλώσσα της Ανδόρας. Ωστόσο, τα Γαλλικά χρησιμοποιούνται ευρέως λόγω της εγγύτητας προς τη Γαλλία. Οι γάλλοι υπήκοοι αποτελούν το 7% του πληθυσμού. Τα Γαλλικά είναι επίσης επίσημη γλώσσα, μαζί με τα ιταλικά, στη μικρή περιοχή της κοιλάδας Aosta, στην Ιταλία, αν και οι περισσότεροι μη ιταλόφωνοι ομιλούν γαλλοπροβηγκιανά και χρησιμοποιούν τα τυπικά Γαλλικά για να γράφουν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η διεθνής αναγνώριση των γαλλοπροβηγκιανών ως ξεχωριστή γλώσσα (σε αντιδιαστολή με μια διάλεκτο ή επαρχιακές διαλέκτους των Γαλλικών) έλαβε χώρα αρκετά πρόσφατα. Τα Γαλλικάείναι μία από τις τρεις επίσημες γλώσσες του μεγάλου δουκάτου του Λουξεμβούργου, μαζί με τα γερμανικά και τα λουξεμβουργιανά, την τοπική μητρική γλώσσα του Λουξεμβούργου. Τα Γαλλικά χρησιμοποιούνται κυρίως για διοικητικούς σκοπούς από την κυβέρνηση, και είναι επίσης η γλώσσα που χρησιμοποιείται για συνεννοήσεις με ξένους. Το εκπαιδευτικό σύστημα του Λουξεμβούργου είναι τρίγλωσσο: τα πρώτα χρόνια του δημοτικού σχολείου διεξάγονται στα λουξεμβουργιανά, πριν την αλλαγή σε γερμανικά, ενώ στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η γλώσσα διδασκαλίας είναι στα Γαλλικά. Τα Γαλλικά ομιλούνται από το 97,8% του πληθυσμού. Τα Γαλλικά είναι μια μεγάλη μειονοτική και μεταναστική γλώσσα στο Ηνωμένο Βασίλειο, με πάνω από 300.000 γάλλους που γεννήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι επίσης η πιο δημοφιλής ξένη γλώσσα. Τα Γαλλικά είναι κατανοητά από το 23% του πληθυσμού του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα σύγχρονα και τα μέσα Αγγλικά είναι σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα του μείγματος των γλωσσών του «oϊl» με τα παλαιά Αγγλικά μετά τη νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας το 1066, όταν η αριστοκρατία που ομιλούσε νορμανδικά πήρε τον έλεγχο ενός πληθυσμού του οποίου η μητρική γλώσσα ήταν γερμανικής προέλευσης. Ως αποτέλεσμα του ιστορικού ιστού της Αγγλίας και των ηπειρωτικών κτήσεων του Αγγλικού Στέμματος πολλές επίσημες και νομικές λέξεις από τα σύγχρονα Αγγλικά έχουν Γαλλική ρίζα. Τα Γαλλικά είναι επίσημη γλώσσα και στο Jersey και στο Guernsey και χρησιμοποιούνται κυρίως σε διοικητικά ή εθιμοτυπικά θέματα. Τα νομικά Γαλλικά του Jersey είναι τυποποιημένη παραλλαγή που χρησιμοποιείται εκεί. Ωστόσο, τα νορμανδικά (στις τοπικές μορφές τους, τα Guernésiais και τα Jèrriais) είναι η ιστορική καθομιλουμένη των νησιών. ΤαΓαλλικά είναι η δεύτερη πιο κοινή γλώσσα στον Καναδά μετά τα Αγγλικά που και τα δύο είναι επίσημες γλώσσες σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Τα Γαλλικά είναι η μόνη επίσημη γλώσσα στην επαρχία του Κεμπέκ και μητρική σχεδόν 6,8 εκατομμυρίων, δηλαδή σχεδόν του 80,1% (Απογραφή 2006) της επαρχίας. Περίπου το 95,0% των κατοίκων του Κεμπέκ ομιλούν Γαλλικά είτε ως πρώτη ή δεύτερη γλώσσα, και ορισμένοι ως τρίτη γλώσσα. Στο Κεμπέκ ανήκει η πόλη του Μόντρεαλ, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο που ομιλούν Γαλλικά. Στο New Brunswick το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι γαλλόφωνο και είναι η μόνη επισήμως δίγλωσση επαρχία. Τμήματα του ανατολικού Οντάριο, του βορειοανατολικού Οντάριο, της Nova Scotia και της Manitoba έχουν σημαντικές Γαλλικές μειονότητες. Μικρότεροι θύλακες γαλλόφωνων υπάρχουν σε όλες τις άλλες επαρχίες. 10.170.000 (30,6%) καναδοί ομιλούν Γαλλικά είτε ως πρώτη είτε δεύτερη γλώσσα. Λόγω των αυξημένων δίγλωσσων σχολικών προγραμμάτων και των τάξεων που απορροφούν τα Γαλλικά στον αγγλόφωνο Καναδά, η αναλογία των καναδών που κατέχουν τα Γαλλικά έχει αυξηθεί σημαντικά κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, και εξακολουθεί να αυξάνεται. Η διαφορά μεταξύ των Γαλλικών που ομιλούνται στο Κεμπέκ και των Γαλλικών που ομιλούνται στη Γαλλία, είναι παρόμοια με τα αμερικανικά και τα βρετανικά Αγγλικά. Στο Κεμπέκ, όπου η πλειοψηφία των γαλλόφωνων καναδών ζουν, το συμβούλιο της Γαλλικής γλώσσας του Κεμπέκ ρυθμίζει τα Γαλλικά του Κεμπέκ και διασφαλίζει ότι ο Χάρτης της Γαλλικής γλώσσας είναι σεβαστός. Καθώς οι κάτοικοι του Κεμπέκ ζουν κοντά σε αγγλόφωνες περιοχές, είναι πιο ευαίσθητοι για τη γλωσσική κατάσταση από ότι είναι οι ευρωπαίοι γαλλόφωνοι. Τα Γαλλικά είναι επίσης η επίσημη γλώσσα στα υπερπόντια διαμερίσματα και κτήσεις της Γαλλικής Γουιάνας, της Γουαδελούπης, της Μαρτινίκας, του Αγίου Βαρθολομαίου, του Αγίου Μαρτίνου και του Αγίου Πέτρου και Μικελόν. Τα Γαλλικά εξαπλώθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα Γαλλικά είναι η τέταρτη πλέον ομιλούμενη γλώσσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά τα Αγγλικά, ισπανικά και κινέζικα, και η δεύτερη πιο ομιλούμενη στις πολιτείες της Λουιζιάνα, του Μέιν, του Βερμόντ και του New Hampshire. Η Λουιζιάνα είναι πατρίδα πολλών διαφορετικών διαλέκτων, από τις οποίες τα Γαλλικά Cajun έχουν το μεγαλύτερο αριθμό ομιλητών. Σύμφωνα με την απογραφή του 2000 στις ΗΠΑ, υπάρχουν πάνω από 194.000 άνθρωποι στη Λουιζιάνα που μιλούν Γαλλικά στο σπίτι, περισσότεροι από κάθε άλλο μέρος εάν αποκλείσουμε τα Γαλλικά creole. Τα Γαλλικάστην Βραζιλία ομιλούντο σε μία σύντομη περίοδο κατά τις αποικιακές προσπάθειες. Επίσης, είναι η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε από την κοινότητα των γάλλων μεταναστών και ομογενών το δέκατο ένατο και εικοστό αιώνα, και από το βραζιλιάνικο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Σήμερα η αυτόχθων κοινότητα Karipuna (περίπου 30.000 άνθρωποι) του Αμάπα στη Βόρεια Βραζιλία μιλάει μια Γαλλική creole , τη LANC-Patuá που πιθανόν να σχετίζεται με τα Γαλλικά Creole της Γουιάνα. Οι χώρες της γαλλόφωνης Αφρικής το 2010 έχουν πληθυσμό 344 εκατομμύρια ο οποίος προβλέπεται να φθάσει τα 684 έως 732 εκατομμύρια το 2050. Χώρες που δεν είναι γαλλόφωνες, είναι μέλη ή παρατηρητές της Γαλλοφωνίας και βρίσκονται στο στάδιο της γαλλοποίησης. Σύμφωνα με την έκθεση του 2007, η Διεθνής Οργάνωση Γαλλοφωνίας, εκτιμά ότι περίπου 115 εκατομμύρια κατοίκων της Αφρικής κατανεμημένων σε 31 γαλλόφωνες χώρες της Αφρικής ομιλούν Γαλλικά είτε ως πρώτη είτε ως δεύτερη γλώσσα. Αυτός ο αριθμός δεν περιλαμβάνει ζώντες σε μη γαλλόφωνες χώρες της Αφρικής οι οποίοι έχουν μάθει τα Γαλλικά ως ξένη γλώσσα. Τα Γαλλικά είναι ως επί το πλείστον δεύτερη γλώσσα στην Αφρική, αλλά έχει γίνει πρώτη γλώσσα σε ορισμένες περιοχές, όπως στη περιοχή του Αμπιτζάν, στην Ακτή του Ελεφαντοστού και στη Λιμπρεβίλ της Γκαμπόν. Δεν είναι δυνατό να μιλάμε για μια ενιαία μορφή των αφρικανικών Γαλλικών, αλλά μάλλον για τις διάφορες μορφές των αφρικανικών Γαλλικών που έχουν αναπτυχθεί λόγω της επαφής τους με πολλές ιθαγενείς αφρικανικές γλώσσες. Στις περιοχές του Ινδικού Ωκεανού, τα Γαλλικά συχνά ομιλούνται μαζί με τα Γαλλικά που προέρχονται από τα κρεολικά με μεγάλη εξαίρεση τη Μαδαγασκάρη. Εκεί, μια μαλαισιοπολυνησιακή γλώσσα (μαλαγασικά), ομιλείται μαζί με τα Γαλλικά. Νοτίως της Σαχάρας είναι η περιοχή όπου τα Γαλλικά έχουν δυναμική επέκτασης, λόγω της επέκτασης της εκπαίδευσης και της ταχείας δημογραφικής αύξησης και εκεί η γλώσσα εξελίσσεται πολύ τα τελευταία χρόνια. Μερικοί ιδιωματικοί τύποι των Γαλλικών στην Αφρική μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοηθούν από ομιλητές Γαλλικών άλλων χωρών, αλλά γραπτοί τύποι της γλώσσας είναι πολύ στενά συνδεδεμένοι με αυτούς του υπόλοιπου γαλλόφωνου κόσμου. Τα Γαλλικά είναι επίσημη γλώσσα σε πολλές χώρες της Αφρικής, οι περισσότερες από τις πρώην Γαλλικές ή βελγικές αποικίες: Μπενίν, Μπουρκίνα Φάσο, Μπουρούντι, Καμερούν, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Τσαντ, Κομόρες, Κονγκό (Μπραζαβίλ), Ακτή Ελεφαντοστού, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Τζιμπουτί, Ισημερινή Γουινέα (πρώην αποικία της Ισπανίας), Γκαμπόν, Γουινέα, Μαδαγασκάρη, Μάλι, Νίγηρας, Ρουάντα, Σενεγάλη, Σεϋχέλλες και Τόγκο. Επιπλέον, τα Γαλλικά είναι μια διοικητική γλώσσα και χρησιμοποιείται συνήθως, αν όχι σε επίσημη βάση, στο Μαυρίκιο και στις χώρες του Μαγκρέμπ: Αλγερία, Μαυριτανία, Μαρόκο, Τυνησία και Αλγερία. Οι περισσότεροι Αλγερινοί αστοί έχουν κάποια πρακτική γνώση της Γαλλικής, και ένα υψηλό (αν και άγνωστο) ποσοστό που ομιλούν άπταιστα. Στην καθημερινή ομιλούμενη γλώσσα τους αναμειγνύουν Γαλλικές λέξεις και εκφράσεις με αυτόχθονα αραβικά ή βερβερίνικα. Μεγάλο μέρος των μορφωμένων διανοουμένων στην πρωτεύουσα μιλάει Γαλλικά και αραβικά στην καθημερινή τους ζωή που είναι κλασική περίπτωση της διγλωσσίας. Ένα μικρό ποσοστό της ελίτ των αστών ομιλεί τα Γαλλικά ως πρώτη γλώσσα. Ωστόσο, λόγω του αποικιακού παρελθόντος της χώρας, η κυριαρχία των Γαλλικών είναι αποτέλεσμα πολιτικής. Πολλές μεταρρυθμίσεις εφαρμόστηκαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες για τη βελτίωση της κατάστασης των αραβικών σε σχέση με τα Γαλλικά, ειδικά στον τομέα της εκπαίδευσης. Για το λόγο αυτό, αν και η Αλγερία είναι σίγουρα μια από τις πιο γαλλόφωνες χώρες στον κόσμο εκτός Γαλλίας, και έχει ίσως το μεγαλύτερο αριθμό γαλλόφωνων, δεν συμμετέχει στην ένωση Γαλλοφωνίας. Ενώ η κυρίαρχη ευρωπαϊκή γλώσσα στην Αίγυπτο είναι τα Αγγλικά, τα Γαλλικά μαθαίνονται από ορισμένους της αιγυπτιακής ανώτερης και μισοανώτερης τάξης. Για το λόγο αυτό, ορισμένοι υψηλού μορφωτικού επιπέδου Αιγύπτιοι μαθαίνουν Γαλλικά εκτός από τα Αγγλικά κάποτε κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους. Η Αίγυπτος συμμετέχει στην ένωση Γαλλοφωνίας. Τα Γαλλικά είναι επίσης η επίσημη γλώσσα του Μαγιότ και της Ρεϋνιόν, δύο υπερπόντιων εδαφών της Γαλλίας που βρίσκονται στο νοτιοδυτικό Ινδικό Ωκεανό. Τα αραβικά είναι η επίσημη γλώσσα του Λιβάνου, ενώ ένας ειδικός νόμος ρυθμίζει τη χρήση των Γαλλικών. Τα Γαλλικά θεωρούνται δεύτερη γλώσσα από το λαό του Λιβάνου και χρησιμοποιούνται στα χαρτονομίσματα (μαζί με τα αραβικά), καθώς και στα επίσημα κτίρια. Τα Γαλλικά χρησιμοποιούνται ευρέως από τους Λιβανέζους, ειδικά για διοικητικούς σκοπούς, και διδάσκονται σε πολλά σχολεία ως δεύτερη γλώσσα μαζί με τα αραβικά και Αγγλικά. Τα Γαλλικά ήταν επίσημη γλώσσα στη Συρία μέχρι το 1943, αλλά εξακολουθούν να ομιλούνται από τους μορφωμένους και τις μεσαίες τάξεις. Υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός ομιλητών Γαλλικών στο Ισραήλ που τη χρησιμοποιούν ως δεύτερη γλώσσα οι οποίοι προέρχονται από τις εβραϊκές κοινότητες της Βόρειας Αφρικής και της Ρουμανίας. Επίσης, έχει σημειωθεί σημαντική μετανάστευση των γηγενών Γάλλων ομιλητών από τη Γαλλία τα τελευταία χρόνια. Τα Γαλλικά είναι μια διοικητική γλώσσα στο Λάος και στην Καμπότζη, αν και η επιρροή τους έχει εξασθενίσει κατά τα τελευταία έτη. Στο αποικιακό Βιετνάμ, η ελίτ ομιλούσε Γαλλικά, και πολλοί που εργάζονταν για τους γάλλους ομιλούσαν μια Γαλλική κρεολική γνωστή ως "Tay Boi" (τώρα έχει εκλείψει). Η γλώσσα ομιλείτο επίσης από την ελίτ της μισθωμένης περιοχής Guangzhouwan στη νότια Κίνα. Στη Σιγκαπούρη, η γλώσσα δεν έχει καμία επίσημη ιδιότητα, αλλά οι μαθητές έχουν την δυνατότητα να διδάσκονται Γαλλικά ως τρίτη γλώσσα για τις εξετάσεις των GCE O Level, καθώς και των GCE Advanced Level. Τα Γαλλικά έχουν de-jure επίσημο καθεστώς στην επικράτεια της Ινδικής Ένωσης του Puducherry, μαζί με τις περιφερειακές γλώσσες ταμίλ και τελούγκου. Μερικοί μαθητές του Ταμίλ Ναντού επιλέγουν τα Γαλλικά ως δεύτερη ή τρίτη γλώσσα τους (συνήθως μετά από τα Αγγλικά και τα ταμίλ). Τα Γαλλικά συνήθως διδάσκονται ως τρίτη γλώσσα σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στις περισσότερες πόλεις της Μαχαράστρα, συμπεριλαμβανομένης της Βομβάης, στα πλαίσια της προετοιμασίας για τις απολυτήριες εξετάσεις της δευτεροβάθμιας και της ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Τα Γαλλικά επίσης διδάσκονται στα σχολεία στο Chandannagar (πρώην Γαλλική αποικία στη Δυτική Βεγγάλη). Οι σπουδαστές έχουν τη δυνατότητα για Γαλλικά ως ένα πρόσθετο μάθημα για τις απολυτήριες εξετάσεις της δευτεροβάθμιας και της ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Παρ' όλα αυτά, τα Γαλλικά διδάσκονται σε όλη την Ινδία ως προαιρετική ξένη γλώσσα και είναι πολύ δημοφιλή μεταξύ των μαθητών. Τα Γαλλικά είναι η επίσημη γλώσσα του έθνους του νησιού Βανουάτου του Ειρηνικού, όπου το 45% του πληθυσμού ομιλεί Γαλλικά. Στο Γαλλικό έδαφος της Νέας Καληδονίας, το 97% του πληθυσμού ομιλεί, διαβάζει και γράφει Γαλλικά, ενώ μόνο το 1% δεν έχουν καμία γνώση Γαλλικών. Στη Γαλλική Πολυνησία, το 95% του πληθυσμού ομιλεί, διαβάζει και γράφει Γαλλικά, ενώ μόνο το 2% δεν έχουν καμία γνώση Γαλλικών. Στα Γαλλικά εδάφη της Γουόλις και Φουτούνα, το 78% του πληθυσμού ομιλεί, διαβάζει και γράφει Γαλλικά, ενώ το 17% δεν έχουν καμία γνώση Γαλλικών. Διάλεκτοι: Γαλλικά ακαδικά, Γαλλικά αφρικανικά, Γαλλικά aostan, βελγικά Γαλλικά, Γαλλικά Cajun, Γαλλικά Καμπότζης, Γαλλικά Καναδά, Γαλλικά-βασισμένα σε γλώσσες creole, Γαλλικά Γουιάνας, Γαλλικά Ινδίας, νομικά Γαλλικά Jersey, Γαλλικά Λάος, Γαλλικά Levantine (πιο συχνά αναφέρεται ως λιβανέζικα Γαλλικά), Creole Γαλλικά Λουϊζιάνας, Κρεολικά Μαυρικίου, Γαλλικά Μαγκρέμπ, Γαλλικά Meridional, Μητροπολιτικά Γαλλικά, Γαλλικά Νέας Καληδονίας, Γαλλικά Newfoundland, Γαλλικά oceanic, Γαλλικά Κεμπέκ, Γαλλικά νοτιοανατολικής Ασίας, Ελβετικά Γαλλικά, Βιετναμέζικα Γαλλικά και Γαλλικά Αντιλλών. Πριν από την ρωμαϊκή κατάκτηση της Γαλλίας από τον Ιούλιο Καίσαρα (58-52 π.Χ.), ένα μεγάλο μέρος της κατοικήθηκε από λαούς που ομιλούσαν κελτικά που οι Ρωμαίοι τους ονομάζουν Γαλάτες. Ωστόσο, όπως και στην Αγγλία, μια βελγική γλώσσα ήταν μία από τις γλώσσες που ομιλούντο στη βόρεια Γαλλία. Η νότια Γαλλία ήταν επίσης η πατρίδα άλλων γλωσσικών και εθνοτικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των Ιβήρων κατά μήκος των Πυρηναίων και της δυτικής ακτής της Μεσογείου, των Λιγουρίων στην ανατολική ακτή της Μεσογείου και του βορρά στην περιοχή των Άλπεων, των ελληνικών αποικιών, όπως της Μασσαλίας και της Αντίπολης και των Βασκώνων και Ακουιτάνων ή πρωτο-Βάσκων σε ένα μεγάλο μέρος της νοτιοδυτικής χώρας. Τα λατινικά ήταν πιθανώς ήδη η γλώσσα που ομιλείτο σε μεγάλο τμήμα της Gallia Narbonensis στα χρόνια του Καίσαρα. Ο κελτικός πληθυσμός της Γαλατίας πιθανώς να ομιλούσε γαλατικά, καθώς και τη γλώσσα lepontic, που φαίνεται να ήταν μεγάλη διαλεκτική παραλλαγή. Αν και τα Γαλλικά εξελίχθηκαν από τα καθομιλούμενα λατινικά, επηρεάστηκαν από τα γαλατικά, ιδίως στη φωνολογική εξέλιξή τους. Στα Γαλλικά, στις παρακείμενες λαϊκές διαλέκτους και στις στενά συνδεδεμένες γλώσσες, υπάρχουν περίπου 200 λέξεις γαλατικής προέλευσης που έχουν διατηρηθεί, οι περισσότερες των οποίων αφορούν στο λαϊκό βίο. Από τον 3ο αιώνα και μετά, στη Δυτική Ευρώπη εισέβαλαν γερμανικές φυλές από τα βόρεια και τα ανατολικά μερικές από τις οποίες εγκαταστάθηκαν στην Γαλατία. Στην ιστορία των Γαλλικών, η πιο σημαντική από αυτές τις ομάδες είναι οι Φράγκοι στη βόρεια Γαλλία, οι Alemanni στη σύγχρονη γερμανοΓαλλική παραμεθόριο περιοχή, οι Βουρβόνοι στην κοιλάδα του Ροδανού και οι Βησιγότθοι στην περιοχή της Aquitaine και στην Ισπανία. Η γλώσσα τους είχε μια βαθιά επίδραση στα λατινικά που ομιλούντο στις αντίστοιχες περιοχές τους, μεταβάλλοντας τόσο την προφορά όσο και τη σύνταξη εισάγοντας επίσης μια σειρά νέων λέξεων. Το 1204 μ.Χ., το δουκάτο της Νορμανδίας ενσωματώθηκε στο Βασίλειο της Γαλλίας, και περίπου 100 λέξεις σκανδιναβικής προέλευσης εισήχθησαν στη Γαλλική γλώσσα από τα νορμανδικά. Οι περισσότερες από αυτές τις λέξεις σχετίζονται με τη θάλασσα και το ναυτικό. Ομοίως, λέξεις που δανείζονται από την ολλανδική αφορούν κυρίως το εμπόριο ή το ναυτικό. Οι αρχές του μεσαίωνα είδαν επίσης την επίδραση άλλων γλωσσικών ομάδων για τις διαλέκτους της Γαλλίας. Από τον 4ο έως τον 7ο αιώνα, οι λαοί που ομιλούσαν κελτικά από την νοτιοδυτική Βρετανία (Ουαλία, Κορνουάλη, Ντέβον) ταξίδεψαν δια μέσου της Μάγχης για λόγους εμπορίου και επιδρομών. Η γλώσσα τους ήταν μια διάλεκτος των βρυθωνικών γλωσσών, που αργότερα ονομάστηκε μπρετόν. Αποτελούσε μέρος της ευρύτερης κελτικής γλωσσικής οικογένειας, παρόλο που οι σύγχρονες διάλεκτοι επηρέασαν σημαντικά τα Γαλλικά στο λεξιλόγιό τους. Έχει πιστοποιηθεί από την εποχή του Ιούλιου Καίσαρα ότι ένας μη κελτικός λαός που ομιλούσε μία γλώσσα σχετική με τα βασκικά κατοίκησε στη περιοχή Novempopulania (Aquitania Tertia) στη νοτιοδυτική Γαλλία, ενώ η γλώσσα έχανε σταδιακά έδαφος λόγω της επέκτασης των λατινογενών γλωσσών κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που εκτείνεται από τις αρχές του μεσαίωνα. Αυτά τα πρωτοβασκικά επηρέασαν τις αναδυόμενες λατινογενείς γλώσσες που ομιλούντο στην περιοχή μεταξύ της Garonne και των Πυρηναίων και το πιθανό αποτέλεσμά τους ήταν μία οξιτανική διάλεκτος που ονομάστηκε γασκωνικά. Οι σκανδιναβοί Βίκινγκς εισέβαλαν στη Γαλλία τον 9ο αιώνα και εγκαταστάθηκαν κυρίως στη Νορμανδία. Άρχισαν να ομιλούν τη τοπική γλώσσα και δάνεισαν πολλές λέξεις στα Γαλλικά σχετικές με θαλάσσιες δραστηριότητες και με άλλα. Με την κατάκτηση της Αγγλίας το 1066, οι Νορμανδοί έφεραν τη γλώσσα τους. Η διάλεκτος που αναπτύχθηκε εκεί ως γλώσσα της διοίκησης και της λογοτεχνίας αναφέρεται ως αγγλονορμανδικά. Τα αγγλονορμανδικά χρησιμοποιήθηκαν ως γλώσσα της άρχουσας τάξης και του εμπορίου στην Αγγλία από την εποχή της κατάκτησης μέχρι το 1362, όταν τα Αγγλικά κυριάρχησαν και πάλι μεταξύ των κυβερνώντων. Λόγω της νορμανδικής κατάκτησης, τα Αγγλικά δανείστηκαν ένα σημαντικό μέρος του λεξιλογίου τους από τα Γαλλικά. Στη σημερινή Γαλλία συζητείται η διατήρηση των Γαλλικών και η επιρροή των Αγγλικών, ιδίως όσον αφορά τις διεθνείς επιχειρηματικές δραστηριότητες, τις επιστήμες, και το λαϊκό πολιτισμό. Υπάρχουν νόμοι (όπως Νόμος Toubon) που ψηφίστηκαν και επιβάλουν όλες οι έντυπες διαφημίσεις και οι αφίσες με τις ξένες εκφράσεις να περιλαμβάνουν Γαλλική μετάφραση και απαιτούν από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς να εκπέμπουν τραγούδια στη Γαλλική γλώσσα σε ποσοστό τουλάχιστον 40%. Υπάρχει επίσης πίεση από ορισμένες περιφέρειες, καθώς και από μειονοτικές πολιτικές ή πολιτισμικές ομάδες για αναγνώριση και υποστήριξη των περιφερειακών γλωσσών τους. Τα Γαλλικά ήταν η πλέον χρησιμοποιούμενη διεθνής γλώσσα στην Ευρώπη ως γλώσσα της διπλωματίας από το 17ο έως τα μέσα του 20ου αιώνα. Μετά το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, με την άνοδο των ΗΠΑ ως κυρίαρχη παγκόσμια υπερδύναμη η Γαλλική έχασε το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς σημασίας της σε σχέση με τα Αγγλικά. Η κρίσιμη καμπή σημειώθηκε όταν η Συνθήκη των Βερσαλλιών που σηματοδότησε τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου γράφτηκε στα Γαλλικά και Αγγλικά. Ένας μικρός αλλά αυξανόμενος αριθμός των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων με έδρα στη Γαλλία χρησιμοποιούν τα Αγγλικά ως γλώσσα των δραστηριοτήτων τους, ακόμη και στις διαδικασίες τους με Γαλλικές υπηρεσίες. Για να αποκτήσουν διεθνή αναγνώριση, οι γάλλοι επιστήμονες δημοσιεύουν τις εργασίες τους στα Αγγλικά σε διεθνή περιοδικά. Οι τάσεις αυτές, όπως είναι αυτονόητο, αντιμετώπισαν κάποια αντίσταση.